به نقل از «ایران اکونومیست»

حضور زنان در استادیوم، نتیجه فشار فیفا و وجود دولت با اختیار

تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۷۶۸۶۶

فشار فیفا به تنهایی تاثیر گذار نیست. در صورت وجود دولت بی اختیار، فشار خارجی به فرصتی برای مخالفان داخلی برای به شکست کشاندن دولت تبدیل می شود.

حضور زنان در ورزشگاه برای تماشای فوتبال باشگاهی ایران، برای نخستین بار بعد از 4 دهه تنها در نتیجه فشارهای فیفا نیست. فشار فیفا، نیمی از داستان است و نیمی دیگر در وجود "دولت با اختیار" در ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

اگر در ایران، مثل سابق، دولت بی اختیار وجود داشت حتی با وجود فشار فیفا، دختری به تماشای فوتبال باشگاهی نمی رسید.

وقتی "دولت بی اختیار" وجود داشته باشد و فشار فیفا آغاز شود قدرتمندان خارج از دولت نیز از این وضعیت، به عنوان فرصت سیاسی استفاده می کنند. در این شرایط، صدای مخالفت قدرتمندان خارج از دولت در برابر "حضور زنان در ورزشگاه ها" ، بالا می رود و دولت بی اختیار در میان درخواست فیفا و مخالفان داخلی و انتظار عامه مردم، تحت فشار شدید قرار می گیرد بدون اینکه بتواند تصمیم بگیرد و اجرا کند.

           

در نتیجه هم از کارآیی دولت بی اختیار کاسته می شود؛ هم هواداران دولت، ناامید می شوند و هم این دولت منتخب، به سمت شکست حرکت می کند. در یک کلام، دولت، بی آبرو می شود چون حتی جرات نمی کند از بی اختیاری خود هم سخن بگوید.

در این وضعیت، دولت بی‌اختیار در میان این فشارها رها می شود تا حداکثر فشارهای خارجی و داخلی علیه آن وارد شود و به اصطلاح گوشمالی شود.

همانطور که در دولت دوم احمدی نژاد و روحانی، دولت در برابر تحریم ها رها شد تا حسابی ضربه بخورد. اینکه بعد از آن چه می شود و این وضعیت، چه تبعات منفی برای ایران و مردم ایران خواهد داشت نه اولویتی دارد و نه اهمیتی. همانطور که در داستان برجام در دولت دوم روحانی روی داد.

اما از ویژگی های مثبت حکومت یکدست و دولت بااختیار این است که آبروی دولت مهم می شود و به همین دلیل است که به سرعت راه حلی برای مشکل پیدا می شود گرچه همین راه حل چند ماه قبل و در دولت سابق (دولت بی اختیار) یک فحش آبدار باشد.

قبل از این نیز شاهد بودیم و هستیم که دولت بااختیار (دولت رئیسی)، در دو موضوع واکسن کرونا و برجام نیز در مسیر صحیح حرکت کرد و می کند. در دولت بی اختیار، موضوع بدیهی واردات واکسن کرونا، به چالش بزرگ و باورنکردنی تبدیل شد و دولت در میان فشار روزانه 700 فوتی کرونا و فشار و مطالبه مردم برای واردات واکسن، قرار گرفت و بی آبرو شد اما به محض پایان دولت، واردات واکسن دوباره به موضوع بدیهی تبدیل شد.

مخالفت ها آنچنان فروکش کرد گویی هیچ گاه چالشی به این نام وجود نداشته است. واکسن کرونا با سرعت حداکثری وارد و تزریق شد و بحران بزرگ کرونا به خط پایان رسید.

در موضوع برجام هم اگر در زمان دولت بی اختیار، اصل مذاکره زیرسوال بود و وعده خرد کردن دهانی که درباره مذاکره صحبت کند مطرح می شد حالا نه تنها مذاکرات هسته ای برای احیا و بازگشت برجام ادامه یافت و به موفقیت نزدیک و نزدیکتر شده است؛ بلکه ایران و امریکا هم به طور غیرمستقیم گفتگو کردند.

علاوه بر این، اگر در دولت بی اختیار، تحریم ها بی اهمیت یا نادیده گرفته می شد حالا اسم مذاکرات هسته ای، "مذاکرات برای رفع تحریم ها" است.

دولت مسوول، در نتیجه وجود دولت بااختیار است و دولت بااختیار، نتیجه وجود حکومت یکدست است. در حکومت یکدست، به دولت، اعتماد می شود و در نتیجه، دولت بااختیار می شود. چون اختیار دارد خود را در برابر برخی موضوعات اساسی جامعه، پاسخگو و مسوول می داند و در نتیجه، به دنبال حل مسئله حرکت می کند. تولد دولت بااختیار و یکدست سازی حکومت، در نتیجه انتخابات 1400 بود. انتخاباتی که به شکل و شمایل 1400 برگزار شد.

 

   
عصرایران ؛ رضا غبیشاوی  

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: دولت بی اختیار فشار فیفا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۷۶۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده اند

خبرگزاری آسوشیتدپرس با انتشار گزارشی از شهر کابل، از تلاش دولت طالبان برای جذب گردشگران خارجی خبر داده است.

به گزارش عصرایران در این گزارش آمده است:

حدود 30 مرد در یک کلاس درس در کابل جمع شده اند، که بخشی از اولین گروه دانشجویی در یک موسسه تحت مدیریت طالبان است که قرار است متخصصان گردشگری و مهمان نوازی را آموزش می دهد.

این افراد قرار است پس از اتمام دوره در بخش های مختلف صنعت گردشگری مشغول به کار شوند. یک دانشجو مدل است و دیگری 17 ساله است که هیچ سابقه شغلی ندارد.

دانشجویان در سنین، سطح تحصیلات و تجربه حرفه ای متفاوتی هستند. همه آنها مرد هستند - زنان افغان از تحصیل بیشتر از صنف ششم منع شده اند.

حاکمان افغانستان عمدتا به دلیل اعمال محدودیت‌هایشان بر زنان و دختران در صحنه جهانی نام خوشی ندارند. اقتصاد این کشور بسیار خراب است، زیرساخت ها ضعیف و فقر زیاد است.

با این حال، خارجی‌ها به دلیل کاهش شدید خشونت، افزایش ارتباطات پروازی با مراکزی مانند دبی، به این کشور سفر می‌کنند. اعداد زیاد نیستند و در واقع طی دهه های گذشته هرگز نبوده اند. 

در سال 2021، طبق آمار رسمی تنها 691 توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال 2022، این رقم به 2300 نفر افزایش یافت و پارسال به رقم 7 هزار نفر رسید.

"محمد سعید" رئیس اداره توریسم در کابل گفت که بزرگترین گروه بازدیدکنندگان خارجی از کشور چین به دلیل نزدیکی و جمعیت زیاد آن است. البته از نظر او افغانستان نیز نسبت به برخی از همسایگان خود برتری هایی دارد.

سعید گفت:" آنها به من گفته اند که نمی خواهند به پاکستان بروند زیرا خطرناک است و مورد حمله قرار می گیرند. این را ژاپنی ها به من هم گفته اند. این برای ما خوب است."

اما مشکلاتی جدی هم در روند جذب گردشگر خارجی هم دارد.

سلفی گرفتن گردشگران افغان در محوطه کاخ "دارالامان" در شهر کابل/ آسوشیتدپرس

دسترسی به ویزا دشوار و پرهزینه است. بسیاری از کشورها پس از بازگشت طالبان به قدرت، روابط خود را با افغانستان قطع کردند و هیچ کشوری آنها را به عنوان حاکمان قانونی کشور به رسمیت نمی شناسد.

سفارت‌خانه‌های افغانستان یا تعطیل شدند یا فعالیت‌های خود را متوقف کردند. جنگ قدرت بین سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌های افغانستان متشکل از افرادی از دولت سابق مورد حمایت غرب و آنهایی که تحت کنترل کامل دولت طالبان هستند، وجود دارد.

سعید می پذیرد که موانعی برای توسعه گردشگری افغانستان وجود دارد، اما گفت که برای غلبه بر آنها با وزارتخانه ها همکاری می کند.

هدف نهایی او رسیدن به شرایط صدور ویزا در بدو ورود برای گردشگران است، اما ممکن است سال‌ها با آن شرایط فاصله داشته باشد. شبکه جاده ای که در برخی نقاط کشور نیمه آسفالت است یا وجود ندارد، مشکلاتی دارد و خطوط هوایی تا حد زیادی از حریم هوایی افغانستان اجتناب می کنند.

شهر کابل به عنوان پایتخت بیشترین پروازهای بین المللی را دارد، اما هیچ فرودگاه افغانستان مسیر مستقیم با بازارهای توریستی بزرگ مانند چین، اروپا یا هند ندارد.

علیرغم چالش ها، سعید می خواهد که افغانستان به یک پایگاه بزرگ گردشگری تبدیل شود، جاه طلبی ای که به نظر می رسد توسط رهبران ارشد طالبان حمایت می شود.

او در این زمینه گفت:"من به دستور بزرگان (وزرا) به این بخش فرستاده شده ام. آنها باید به من اعتماد کنند زیرا مرا به این مکان مهم فرستاده اند."

دانشجویان مشغول تحصیل در موسسه گردشگری کابل هم آرزوهایی دارند. "احمد مسعود تلاش" مدل افغان که در موسسه تحصیل می کند، می‌خواهد در مورد مکان‌های زیبای افغانستان پست‌های اینستاگرامی بگذارد و تاریخچه آنها را برای ارایه رسانه‌ ای بیاموزد.

"سمیر احمدزی" فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی، می خواهد یک هتل باز کند، اما فکر می کند که ابتدا باید درباره گردشگری و مهمان نوازی بیشتر بداند.

احمدزی گفت: "آنها (توریست های خارجی) مدام می شنوند که افغانستان عقب مانده و درگیر فقر و جنگ است. ما 5 هزار سال تاریخ داریم. باید صفحه جدیدی درباره افغانستان ایجاد شود."

کلاس ها شامل صنایع دستی افغانستان و مبانی مردم شناسی است.

یک موضوع غیررسمی نحوه تعامل با زنان خارجی و اینکه چگونه رفتار یا عادات آنها می تواند با آداب و رسوم و احکام محلی تضاد داشته باشد. به عنوان مثال می توان از سیگار کشیدن یا غذا خوردن زنان در ملاء عام، اختلاط آزادانه با مردانی که از نظر خونی یا ازدواج با آنها ارتباطی ندارند، باشد.

طالبان یک محدودیت جدی در زمینه نحوه پوشش زنان در اجتماع وضع کرده و الزاماتی را برای آنها برای داشتن سرپرست مرد یا محرم در هنگام سفر وضع کرده اند. با این قوانین صرف غذا، سفر به تنهایی و معاشرت با زنان دیگر در جمع سخت تر شده است. با بسته شدن سالن‌های ورزشی به روی زنان و ممنوعیت سالن‌های زیبایی، مکان‌های کمتری وجود دارد که آنها بتوانند بیرون از خانه همدیگر را ملاقات کنند.

"سرنا" تنها هتل پنج ستاره این کشور، به نشانه آماده شدن این کشور برای بازدیدکنندگان خارجی بیشتر، پس از یک ماه تعطیلی، سالن اسپا و زنانه خود را برای زنان خارجی بازگشایی کرده است.

اتباع خارجی برای دسترسی به خدمات باید پاسپورت خود را نشان دهند. ورود زنان افغانستانی به این محل ممنوع است.

محدودیت‌های زنان و دختران افغان بر شرکت‌های مسافرتی خارج از کشور فشار می‌آورد، زیرا آنها می‌گویند که سعی می‌کنند با اهدای کمک‌های مالی، حمایت از پروژه‌های محلی یا فقط بازدید از مشاغل خانوادگی، بر جنبه مثبت تعاملات فرهنگی تمرکز کنند.

"شین هوران" بنیانگذار "راکی رود تراول" گفت که سفر به افغانستان نباید به عنوان تایید دولت یا رژیم سیاسی خاص تلقی شود.

در نهایت، هدف باید حمایت از شیوه‌های گردشگری مسئولانه باشد که به طور مثبت به اقتصاد محلی کمک می‌کند و احترام و درک متقابل را تقویت می‌کند.

او گفت که هیچ نظری از سوی مقامات در مورد آنچه که گروه‌های تور دیده‌اند یا انجام داده‌اند وجود ندارد و این شرکت از نزدیک با یک سازمان حقوق زنان در افغانستان همکاری می‌کند. هوران افزود: درصدی از هزینه تور صرف حمایت از برنامه های این سازمان شد.

هیچ زنی در موسسه گردشگری و مدیریت هتلداری وجود ندارد. دانشجویان مرد مشغول تحصیل به  این موضوع اشاره نمی کنند. اما یک مسئول در اداره گردشگری به این موضوع اشاره می کند.

این مقام که از ترس نخواست نامش فاش نشود، گفت: " این یک وضعیت دلخراش است. حتی اعضای زن خانواده می پرسند که آیا می توانند اینجا درس بخوانند. اما با تغییر دولت، سیاست تغییر کرد. زنانی که پیش از به روی کار آمدن طالبان در این موسسه درس می‌خواندند هرگز برنگشتند و فارغ التحصیل نشدند."

 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سفر به افغانستان طالبان (1): فرودگاه خلوت/ سقوط اقتصاد / رضایت از امنیت طالبان چهره زنان گردشگر خارجی را پوشاند! (+عکس) گردشگران آمریکایی، فرانسوی و تایلندی در افغانستان طالبان (+ عکس) / "به من می گویند دیوانه ای که به آنجا می روی!"